تنبلی و پشت گوش انداختن
مرکز تحقیقاتی شاه بابایی در این نوشتار در صدد بررسی دو آفت رفتاری تنبلی و پشت گوش انداختن است.
لطفا ما را تا پایان این مقاله همراهی فرمایید.
گزارشی جدید و بسیار جالب توجه در مورد هدر دادن رمان، در کشور بریتانیا انجام شده است.
بر اساس گزارش انجام شده، یک فرد بریتانیایی، به طور متوسط، در هفته یک ساعت و سی دقیقه پشت ترافیک می ماند.
این افراد،در حالی که با خودروی شخصی جا به جا نشوند، حدود ۳۶ دقیقه در انتظار وسایل نقلیه عمومی است.
تشریفات اداری، حدود یک ساعت و ۲۴ دقیقه از زمان شخص را هدر می کند.
ایستادن در صفوف بانک و مغازه بیش از ۱ ساعت زمان می گیرد.
و بسیاری مسائل دیگر.
و جالب اینجاست که این میزان، برابر است با دو سال و نیم از عمر یک فرد!
درست است که در بسیاری از این عوامل، ما دخالتی نداریم و نمی توانیم داشته باشیم.
ولی می توانیم، در دیگر زمینه ها، کنترل بیشتری بر چگونگی صرف وقت خود داشته باشیم.
به نظرتان، شما وقت خود را به درستی سپری می کنید؟
آیا وظایفی را که بر عهده گرفته اید را به موقع و به صورت کامل انجام می دهید؟
شاید پاسخ صحیح این باشد که بسیاری از ما در بسیاری مواقع کارها را پشت گوش می اندازیم و در انجام وظایفمان تنبلی می کنیم.
پشت گوش اندازی را چگونه معنا می کنید؟
معنای تلویحی پشت گوش انداختن، تعلل در کار و کار امروز را به فردا انداختن است.
این عمل، در سه مرحله اصلی تشکیل می شود:
- کار و یا وظیفه ای داریم که بر عهده ماست.
- برای انجام این کار، ددلاینی مشخص شده است.
- تعلل در انجام کار و به تعویق انداختن آن
تا زمانی که وظیفه مقرر را انجام دهیم، چند تعویق دیگر نیز انجام خواهد شد:
- یا تا آخرین لحظه
- یا بعد از مهلت مقرر
- یا اینکه به طور کلی اقدامی صورت نخواهد گرفت.
بسیاری از ما، هر قدر هم سعی در منظم بودن داشته باشیم، باز بعضی مواقع این اشتباه را انجام می دهیم.
شما هم به یاد دارید که آخرین موقع چه زمانی پرداخت قبوض خود را به تاخیر انداخته اید؟
با این حخال خودتان نیز می دانستید که این تعویق چقدر زیان بخش است؟
مطمئنا با نوشتن این مقاله، نمی توانیم از شما انتظار داشته باشیم تا تمام عادت های ناپسند خود را در رابطه با تنبلی و پشت گوش انداختن به کلی کنار بگذارید.
داشتن چنین قصدی نیز، به هیچ وجه منطقی نیست.
عوامل موثر در پشت گوش انداختن مزمن
پشت گوش اندازی مزمن شاید برای بسیاری خنده دار باشد.
ما این مشکل رفتاری را به مانند یک بیماری که حتما باید درمان شود می انگاریم.
ولی، زمینه های اصلی پشت گوش اندازی چه می تواند باشد؟
در زمینه کار و تلاش انسانی، پشت گوش اندازی در مورد هر چیزی امکان دارد.
اما به نظر من ما انسان ها در این زمینه ها پشت گوش اندازی می کنیم:
- مراقبه و هشدار مکرر به خود
- رشد و پرورش نفس
- محترم شمردن دیگران و وفا به تعهداتمان
امکان تداخل زمینه هایی که برشمردیم وجود دارد.
بنابراین در زیر به صورت تک به تک به بررسی آن ها می پردازیم.
مراقبت و نگهداری از خود
وقتی در مورد پشت گوش اندازی، مراقبه را ذست کم می گیریم، در واقع داریم طفره می رویم تا به هدفی که برای خود ترسیم کرده ایم دست نیابیم.
سعی کنید در این موارد، به هیچ وجه پشت گوش انداختن را برای خود به صورت عادت در نیاورید:
سلامتی، نظافت فردی، امور مالی، اداره امور شخصی، شرایط عمومی زندگی (مانند نظافت، سازمان دهی و تعمیر و نگهداری محل زندگی) و کار از آن دسته هستند.
رشد و پرورش نفس
اگر در مورد رشد و پرورش نفس کم کاری می کنید، در واقع، از تغییر و رشد و تعالی فردی است که دور می شوید.
مانند پرورش علایق شخصی
افزایش فرصت های پیشرفت در رشته شغلی
کسب مدارج تحصیلی بالاتر
و توسعه دانش خود در زمینه های تخصصی یا عمومی.
محترم شمردن تعهداتمان به دیگران
وقتی به کسی قولی می دهیم، یا تعهدی را بر عهده می گیریم، شاید در آن دوره زمانی، برای انجام آن کار فراغت زمان دارم.
ولی چرا پس از گذشت مدت کوتاهی، به خاطر بر عهده گرفتن این تعهدات پشیمان می شویم؟
گاهی احساس می کنیم، کاری که بر عهده گرفته ایم سنگین است.
در چنین زمان هایی، به جای اینکه بیشتر در صدد باشیم تا کاری را که بر عهده گرفته ایم انجام دهیم، دعا می کنیم که طرف مقابل قولی را که به وی داده ایم فراموش کند.
سرویراستاری همواره در این باره گلایه می کند.
او می گوید:
من تاکنون سرویراستار متون علمی متعددی بوده ام و رسم معمول من این است که به کسانی که ویرایش بخش هایی از کتاب را قبول می کنند. فرصت سخاوتمندانه ای برای تحویل کار می دهم. با این حال، عده ای از این افراد کارشان را دیر تحویل می دهند و به این ترتیب، هم برای من ویراستار و هم برای ناشرین، که معمولا جدول زمانی فشرده ای برای چاپ کتاب هایشان دارند، ایجاد دردسر می کنند.
چطور باید تنبلی و پشت گوش اندازی را کنار گذاشت؟
اگر شما نیز احساس می کنید که درگیر مشکل پشت گوش اندازی هستید، محتملا بسیاری از کارهایتان را عقب می اندازید.
گاها، از استرس و ترس اینکه کار را نتوانید آن طور که باید جلو ببرید اصلا شروع نمی کنید.
بسیاری این افراد، که تنبل هستند و به تعهدات خود عمل نمی کنند، کمال گرا هستند.
آن ها فکر می کنند که چنین کاری، رضایت به چیزی کمتر از آنچه هست که تصور می کردند.
در زیر ویژگی هایی وجود دارد که بیان می کند شما شخصی تنبل هستید یا نه؟
۱- یا رومی رومی یا زنگی زنگی!
برای خود می گویید: «کاری که می کنم یا علی و بی نقص است یا افتضاح»
۲- تا وقتی که همه شرایط عالی نباشند، کاری را شروع نمی کنید.
۳- در حد افراط اهل رقابت هستید.
می خواهید که همیشه بالاتر از همه باشید .
وظایف خود را انجام نمی دهید، مگر اینکه مطمئن شوید در کار خود بهترین هستید.
۴- برای هر کاری یک راه صحیح و یک راه غلط در نظر گرفته اید.
گاها از انجام کارها به هر طریقی صرف نظر می کنید.
حتی اگر بدانید که به نفعتان خواد بود.
۵- دوست دارید، برتری و کمال برتری و کما را بدون هیچ زحمتی به دست آورید.
می پندارید که اگر برای کاری بیش از حد تلاش کنید، متوجه خواهید شد که در آن به حد کافی در آن تبحر ندارید.
۶- اعتقاد دارید که ارزش فردی شما را عملکرد ها و قابلیت هایتان تعیین می کنند.
۷- فکر می کنید باید کار مورد بحث را به یک ضرب و با همان تلاش اول انجام بدهید و اگر فکر کنید انجام آن با این کیفیت برایتان مقدور نیست، اصلا به سراغش نمی روید.
وقتی کاری را شروع کردید، چون اصرار دارید آن را به بهترین نحو انجام دهید، بیش از حد لزوم وقت صرف آن کار می کنید.
به همین دلیل، قبل از شروع یک تکلیف، آگاهی از اینکه چقدر وقت صرف آن خواهید کرد، شما را از دست زدن به کار مورد نظر منصرف می کند.
بدون دیدگاه